1. در بين موصوف و صفت مي توانيم حرف ي بياوريم .

   مانند : پسر زيبا که مي توان گفت: پسري زيبا.

   در بين مضاف و مضاف اليه نمي توانيم ي بياوريم .

   مانند : کفش محمد ؛ در اينجا نمي توان گفت کفشي محمد .

2. در بين مضاف و مضاف اليه مي توان » اين « و » آن « اضافه کرد

   مانند : ساحل دريا

   ساحل اين دريا 

   صاحب آن مغازه

   در بين صفت و موصوف نمي توانيم صفت اشاره » اين « و » آن « اضافه کنيم .

   مانند : پسر زيبا

   نمي توانيم بگوئيم پسر اين زيبا  يا، پسر آن زيبا 

3. اگر کسره صفت و موصوف را برداريم و فعل است را به آن اضافه کنيم جمله اي معني دار ساخته مي شود.

   مانند : مادر مهربان + است که مي شود مادر مهربان است.

   اما مضاف و مضاف اليه چنين نيست .

   مانند کيف سارا + است  که مي شود کيف سارا است و جمله ما در اين شکل درست نيست.

4. همچنين اگر به صفت، تر اضافه کنيم کلمه ي جديد معني دار خواهد بود 

   مانند : کوه بلند که اگر به آن تر اضافه کنيم ميشود کوه بلند تر که معني مي دهد.

   درحالي که اگر تر به مضاف اليه بپيوندد ، معني نخواهد داشت مانند در کلاس تر که معني نمي دهد.