قلمم!

قلمم رنگ نزن!

رنگ نزن بر آسمان سپید کاغذ!

آسمان ابری زیباتر است

عشق زیر گریه ابر ها نمایان میشود

عشق پاک است

قلمم رنگ نزن بر پاکی

خانه ی برفی بلبل هارا

با جوهرت بر باد مده

کار تو جز خط خطی نیست

دل آسمانم را

باشیشه رنگت نشکن

کاغذ سفید پر معنا تر است

با خطوط تو معنا ندارد

ولی...

بعضی ها را باید نوشت

آری ، کاغذ رگ دارد

قــــلمم!

رنگت را در آن جاری ساز

به پروازت ادامه بده. 

"شایان-قم-24/12/1391"